Είναι ένα μικρό, φτερωτό, ανυπεράσπιστο ζωάκι, που λέγεται Ψυχή. Ο καθένας μας έχει από ένα, όσο ζει.
Διλήμματα του φαγητού και του έρωτα...
Ας μιλήσουμε για φαγητό… Σε πολλά μέρη της Πελοποννήσου (ίσως και αλλού, δεν το ξέρω) τρώνε τα σκαντζοχοιράκια. Τα θεωρούν μάλιστα εξαιρετικό μεζέ. Δεν έτυχε ποτέ να βρεθώ καλεσμένος σε τραπέζι με τέτοιο έδεσμα, αλλά και να μου τύχαινε δεν θα το έβαζα στο στόμα μου. Θα σιχαινόμουν. Όπως μάθει κανείς. Στην Κρήτη, τους σκαντζόχοιρους δεν τους πειράζουμε. Και φυσικά, δεν τους τρώμε. Θεωρούνται φιλικά ζωάκια που από τη φύση τους βρίσκονται πολύ κοντά στους ανθρώπους.
Ας μιλήσουμε και για σεξ. Γιατί δεν τρώμε τους σκαντζόχοιρους; Διότι είναι τα μόνα ζώα που κάνουν έρωτα ακριβώς όπως οι άνθρωποι. Επειδή έχουν τ’ αγκάθια στην πλάτη και ελεύθερη είναι μόνο η κοιλιά τους, η κοπέλα ξαπλώνει ανάσκελα και το αγόρι μπρούμυτα από πάνω της. Κάνουν την επονομαζόμενη (στον κόσμο των δίποδων) «στάση των παντρεμένων». Και επειδή κανένα άλλο ζώο δεν ζευγαρώνει μ’ αυτό τον τρόπο ενώ αντιθέτως οι άνθρωποι το κάνουν κατά κόρον, η Κρητική μυθοπλασία (βουτηγμένη στον ιδιόρρυθμο ερωτισμό της) τοποθέτησε το χαριτωμένο σκαντζοχοιράκι κοντύτερα στον άνθρωπο από οποιοδήποτε άλλο τετράποδο.
Πάμε πίσω στο φαγητό. Εμείς στην Κρήτη τρελαινόμαστε για σαλιγκάρια. Δεν τα θεωρούμε μεζεδάκι που τρώμε καμιά φορά, αν τύχει… Είναι μέσα στον κορμό της διατροφής μας. Γι’ αυτό και ξεχυνόμαστε μαζικά στα χωράφια για να τα μαζέψουμε, όταν ξεπροβάλουν από τις τρύπες τους. Οι χοχλιοί «βγαίνουν» και περιδιαβαίνουν δυο φορές τον χρόνο. Στα πρωτοβρόχια του φθινοπώρου για να φάνε και στα μέσα Μαρτίου για να αναπαραχθούν. Τον Οκτώβρη βοσκάνε, τον Μάρτη κάνουν έρωτα. Τότε βγαίνουμε κι εμείς με τα καλάθια και τους ρημάζουμε. Την άλλη μέρα είναι στο τσουκάλι μας.
Ας ξαναπάμε στο σεξ. Το ταπεινό σαλιγκάρι θεωρείται ο πιο προωθημένος ερωτικά οργανισμός του πλανήτη. Γιατί; Το σαλιγκάρι είναι ερμαφρόδιτο, έχει δηλαδή πάνω του θηλυκό και αρσενικό
μέρος, ολοκληρωμένα και τα δύο. Όμως δεν αυτογονιμοποιείται, όπως άλλα ερμαφρόδιτα. Για να υπάρξει ερωτική πράξη χρειάζονται δύο σαλιγκάρια. Ενώνονται με τον ακόλουθο πρωτοφανή τρόπο: Το αρσενικό μέρος του ενός γονιμοποιεί το θηλυκό μέρος του άλλου, ενώ την ίδια στιγμή του αρσενικό μέρος του άλλου γονιμοποιεί το θηλυκό μέρος του ενός. Ασύλληπτο για τα πεπερασμένα όρια της ανθρώπινης ερωτικής εμπειρίας. Όμως, αυτή η άκρως ενδιαφέρουσα και πολύπλοκη ένωση, δεν μπορεί να γίνει μέσα στον ελάχιστο χώρο που κουρνιάζουν. Πρέπει να βγουν έξω, όπου είναι εκτεθειμένα στους αδηφάγους σαλιγκαροφάγους.
Τα σκαντζοχοιράκια λοιπόν διαθέτουν έναν μόνο τρόπο να κάνουν έρωτα. Τον πιο βαρετό. Αλλά αυτός τα σώζει. Τα σαλιγκαράκια από την άλλη, έχουν τη δυνατότητα να βιώσουν την ύψιστη ηδονή, μόνο που αυτή τα εκθέτει σε μέγιστο κίνδυνο. Βέβαια, ούτε οι σκαντζόχοιροι ούτε οι χοχλιοί γνωρίζουν αυτή τη διάσταση του ζητήματος. Κάνουν ότι τους υπαγορεύει η φύση τους. Πλην οι άνθρωποι, διαθέτουν το προνόμιο (και την κατάρα) να σκέφτονται, να φαντάζονται, να επιλέγουν.
Οπότε έρχομαι να θέσω το απλό ερώτημα ή δίλημμα: Εσείς σκεπτόμενοι ευφάνταστοι αναγνώστες και αναγνώστριες μου, τι θα επιλέγατε αλήθεια; Να έχετε υπέρ υμών τις πιθανότητες της ηδονής ή τις πιθανότητες της επιβίωσης; Μην απαντήσετε αμέσως και κυρίως μην απαντήσετε εύκολα αυτό που μοιάζει ηρωικότερο. Βάλτε τα κάτω πρώτα…
Life is what happens while you are busy making other plans.
Ζωή είναι αυτό που συμβαίνει όταν εσύ είσαι απασχολημένος κάνοντας άλλα σχέδια.
I believe in everything until it’s disproved. So I believe in fairies, the myths, dragons. It all exists, even if it’s in your mind. Who’s to say that dreams and nightmares aren’t as real as the here and now?
Πιστεύω στα πάντα, εκτός κι αν αποδειχτούν ψέμα. Οπότε πιστεύω στις νεράιδες, στους μύθους, σε δράκους. Όλα υπάρχουν, ακόμα κι αν είναι μόνο στο μυαλό σου. Ποιος λέει ότι τα όνειρα και οι εφιάλτες δεν είναι τόσο αληθινοί όσο το εδώ και τώρα;
If someone thinks that love and peace is a cliche that must have been left behind in the Sixties, that’s his problem. Love and peace are eternal.
Αν κάποιος θεωρεί ότι η αγάπη και η ειρήνη είναι κλισέ που θα έπρεπε να έχει εγκαταληφθεί πίσω στο '60, αυτό είναι δικό του πρόβλημα. Η αγάπη και η ειρήνη είναι αιώνιες!
If being an egomaniac means I believe in what I do and in my art or music, then in that respect you can call me that… I believe in what I do, and I’ll say it.
Αν το να είμαι εγωκεντρικός σημαίνει ότι πιστεύω σε αυτό που κάνω και στην τέχνη ή τη μουσική μου, τότε με αυτή τη λογική μπορείτε να με αποκαλείτε έτσι... Πιστεύω σε αυτό που κάνω και θα το λέω.
Music is everybody’s possession. It’s only publishers who think that people own it.
Η μουσική είναι κτήμα όλων. Μόνο οι εκδότες πιστεύουν ότι είναι ιδιοκτησία ανθρώπων.
Our society is run by insane people for insane objectives. I think we’re being run by maniacs for maniacal ends and I think I’m liable to be put away as insane for expressing that. That’s what’s insane about it.
Η κοινωνία μας διοικείται από σχιζοφρενείς ανθρώπους με σχιζοφρενείς στόχους. Θεωρώ ότι μας κυβερνούν μανιακοί με μανιακούς σκοπούς και πιστεύω ότι θα μπορούσα να μπω σε ψυχιατρείο σαν σχιζοφρενής, επειδή λέω κάτι τέτοιο. Κι αυτό είναι το τρελό σε όλο αυτό.
Part of me suspects that I’m a loser, and the other part of me thinks I’m God Almighty. Reality leaves a lot to the imagination.
Ένα κομμάτι μου υποπτεύεται ότι είμαι ένας χαμένος, και το άλλο κομμάτι πιστεύει ότι είμαι ο Παντοδύναμος Θεός. Η πραγματικότητα αφήνει πολλά στη φαντασία.
The thing the sixties did was to show us the possibilities and the responsibility that we all had. It wasn’t the answer. It just gave us a glimpse of the possibility.
Αυτό που έκανε η δεκαετία του '60 ήταν να δείξει τις πιθανότητες και την ευθύνη που όλοι είχαμε. Δεν ήταν η απάντηση. Απλά μας έδωσε μια ιδέα της πιθανότητας.
A dream you dream alone is only a dream. A dream you dream together is reality.
Το όνειρο που ονειρεύεσαι μόνος είναι μόνο ένα όνειρο. Το όνειρο που ονειρεύεστε μαζί είναι η πραγματικότητα.
"A person needs a little madness, or else they never dare cut the rope and be free”
"Since we cannot change reality, let us change the eyes which see reality.”
“I said to the almond tree, ''Friend, speak to me of God,'' and the almond tree blossomed.”
“I hope for nothing. I fear nothing. I am free.”
“In order to succeed, we must first believe that we can.”
“The real meaning of enlightenment is to gaze with undimmed eyes on all darkness.”
“Beauty is merciless. You do not look at it, it looks at you and does not forgive.”
“Everything in this world has a hidden meaning.”
“My entire soul is a cry, and all my work is a commentary on that cry.”
“Every perfect traveler always creates the country where he travels”
“There is only one woman in the world. One woman, with many faces”
Subscribe
Love, love, love, love, love, love, love, love, love. There's nothing you can do that can't be done. Nothing you can sing that can't be sung. Nothing you can say but you can learn how to play the game It's easy. There's nothing you can make that can't be made. No one you can save that can't be saved. Nothing you can do but you can learn how to be you in time - It's easy. All you need is love, all you need is love, All you need is love, love, love is all you need. Love, love, love, love, love, love, love, love, love. All you need is love, all you need is love, All you need is love, love, love is all you need.
There's nothing you can know that isn't known. Nothing you can see that isn't shown. Nowhere you can be that isn't where you're meant to be. It's easy. All you need is love, all you need is love, All you need is love, love, love is all you need. All you need is love (all together now) All you need is love (everybody) All you need is love, love, love is all you need.
Αληθινά, τίποτα δεν μοιάζει περισσότερο με το μάτι του Θεού όσο το μάτι του παιδιού, που, για πρώτη φορά, βλέπει και δημιουργεί τον κόσμο. Χάος ήταν πρωτύτερα ο κόσμος, τα πλάσματα όλα, ζώα, δέντρα, άνθρωποι, πέτρες, έρρεαν αξεδιάλυτα μπροστά από το μάτι του παιδιού, όχι μπροστά του, μέσα του, όλα, σχήματα, χρώματα, φωνές, μυρωδιές, αστραπές, και δεν μπορούσε να τα στερεώσει, να βάλει τάξη. Ο κόσμος του παιδιού δεν είναι καμωμένος από λάσπη ν’ αντέχει, είναι από σύννεφο, δροσερό αεράκι φυσούσε από τα μελίγγια του παιδιού κι ο κόσμος πύκνωνε, αραίωνε κι αφανίζονταν. Όμοια, πριν από τη Δημιουργία, θα περνούσε και από το μάτι του Θεού το χάος.
Το ασήμαντο αυτό ξεσκεπάζει ολάκερη μέθοδο που αντικρίζω την πραγματικότητα.
Ο φοβητσιάρης νους τρέμει μην ξεστομίσει καμιά ανοησία και πληγωθεί η αξιοπρέπειά του, με άναντρη, φρόνιμη αοριστολογία ονοματίζει ό,τι είναι ανίκανος να ξεδιαλύνει. Φωνάζει, εξηγάει, αποδείχνει, διαμαρτύρεται, μα μια φωνή μέσα μου σηκώνεται: «Σώπα, μυαλό, ν’ ακούσουμε την καρδιά», του φωνάζει. Ποια καρδιά; την ουσία της ζωής, την παραφροσύνη.
Κι η καρδιά αρχίζει και κελαηδάει.
Δεν μπορούμε ν’ αλλάξουμε την πραγματικότητα, ας αλλάξουμε τότε το μάτι που βλέπει την πραγματικότητα. Αυτό έκανα όταν ήμουν παιδί, αυτό κάνω και τώρα.
Έχεις τη συνήθεια να φυλάς άχρηστα πράγματα, πιστεύοντας πως μια μέρα… (άγνωστο πότε) …θα τα χρειαστείς;
Έχεις τη συνήθεια να κρατάς χρήματα, μόνο και μόνο για να μην τα ξοδέψεις, γιατί μπορεί να σου λείψουν στο μέλλον;
Έχεις τη συνήθεια να φυλάς ρούχα, παπούτσια, έπιπλα, οικιακές συσκευές και άλλα πράγματα του νοικοκυριού που δεν χρησιμοποιείς εδώ και πολύ καιρό;
Και μέσα σου…;
Έχεις τη συνήθεια να κρατάς κακίες, στεναχώριες, φόβους και άλλα;
Αυτό να μην το κάνεις ποτέ! Είναι αντίθετο με την ευημερία σου!
Είναι σημαντικό να αφήσεις χώρο, ένα κενό, για να έρθουν καινούρια πράγματα στη ζωή σου.
Όσο εσύ γεμίζεις, υλικά ή συναισθηματικά, με παλιά και άχρηστα, δεν αφήνεις κενό για νέες ευκαιρίες. Τα αγαθά πρέπει να ανακυκλώνονται… Καθάρισε τα συρτάρια, τις ντουλάπες, την αποθήκη, το γκαράζ…
Δώρισε όλα εκείνα που πια δεν χρησιμοποιείς…
Το να φυλάς ένα σωρό από άχρηστα πράγματα το μόνο που καταφέρνεις είναι να δένεις την ίδια σου τη ζωή. Το πρόβλημα δεν είναι τα αντικείμενα που στιβάζονται στη ζωή σου…
Αλλά το νόημα του “να κρατάς”…
Όταν κρατάς, όταν φυλάς πράγματα, υπάρχει πρόβλημα έλλειψης, απουσίας…
Πιστεύεις ότι αύριο μπορεί να τα χρειαστείς, και ίσως τότε να μην υπάρχει τρόπος να καλύψεις αυτή σου την ανάγκη…
Με αυτό το σκεπτικό, το μήνυμα που στέλνεις τόσο στο μυαλό σου όσο και στη ζωή σου… είναι ότι δεν εμπιστεύεσαι το αύριο… καθώς επίσης και ότι το καινούριο και το καλύτερο ΔΕΝ είναι για σένα,
Γι’ αυτό βρίσκεις ικανοποίηση στο να φυλάς όλα αυτά τα παλιά και άχρηστα πράγματα…
Ξεφορτώσου όλα αυτά που έχασαν το χρώμα και τη λάμψη τους…
Επέτρεψε να μπει το καινούριο στο σπίτι σου… Και μέσα σου…
Το Κομμάτι-που-λείπει καθόταν μοναχό του... περιμένοντας κάποιον να έρθει να το πάει κάπου.
