Από το "Γεννημένοι για την Αγάπη" του Λέο Μπουσκάλια

Αναρτήθηκε από Utopia

"Αρχίζω πάντα τη μέρα μου με το δελτίο ειδήσεων. Ακούω για το δυσκίνητο γεράκο που του επιτέθηκαν στο πάρκο, για το παιδί που πληγώθηκε από τη σφαίρα κάποιου παράφρονα, για τον άντρα που σε μια παράφορη έκρηξη ζήλειας έπνιξε τη γυναίκα του. Ακούω για ένα ακόμη σκάνδαλο στις υπηρεσίες του Δήμου, για νέες ρατσιστικές δολοφονίες, παράπονα για το δυσλειτουργικό δικαστικό μας σύστημα, για τις φυλακές όπου έχει καταργηθεί το αδιαχώρητο και κανένας δεν μπορεί να συγκρατήσει τη βία.

Σε πείσμα όλων αυτών, απολαμβάνω το πρωινό μου, ντύνομαι και με ανανεωμένη αποφασιστικότητα, διασφαλισμένη μέσα στην πανοπλία της αισιοδοξίας μου, αντικρίζω τον κόσμο με τα μάτια ενός ερωτευμένου. Καταλαβαίνω ότι ένας κυνικός μπορεί να το θεωρήσει αυτό αφέλεια ή εξεζητημένη απλότητα. Στο βαθμό όμως που εγώ μπορώ να προσδιορίσω τα πράγματα, είναι η μόνη λογική απόφαση που μπορώ να πάρω…"